Shaun White Snowboarding

Skupienie, odpowiednia pozycja, jeszcze tylko zwiększyć prędkość i.... HOP! W trakcie lotu łapię deskę za krawędź, przechylam się, co pozwala mi wykonać podwójne salto w tył (podobno backflip się to nazywa). Nie ląduję od razu na śniegu, niedoczekanie! Będąc w powietrzu rozglądam się uważnie... o mam! Zanim dotknę gruntu, przejadę się jeszcze po tamtej przechylonej sośnie. Po idealnym lądowaniu zatrzymuję się na chwilkę ponapawać dumą i pięknym widokiem dziewiczych gór. Mogę teraz wziąć udział w jednych z wielu zawodów organizowanych na stoku, kupić sobie nową deskę, buty, wiązania, czy nawet czapkę i rękawiczki. Albo nie... po prostu pozjeżdżam sobie i spróbuję odkryć nowe wypasione miejscówki do robienia moich trików. Jak mi się znudzi, usiądę na stoku z wypiętą dechą i porzucam śnieżkami w przejeżdżających borderów. Nie spodoba im się to i prawdopodobnie też zaczną we mnie rzucać... będzie naprawdę odlotowo!

O taki właśnie jest Shaun White Snowboarding. Dostajemy do dyspozycji cztery ogromne stoki z różnych części świata (Stany, Japonia, Europa, Alaska) i możemy na nich robić z grubsza co chcemy. Mamy kupę zawodów do sprawdzenia (niektóre naprawdę trudne), a za wygrane dostajemy kasę. Oczywiście do naszej dyspozycji autorzy oddali pokaźny sklepik z całą masą markowego sprzętu, więc naprawdę jest na co zarobioną siopkę wydać. Niestety na model jazdy wpływ ma tylko deska, zaś wiązania, czy buty są jedynie kosmetycznymi dodatkami. Fajnie natomiast, że mamy wpływ na takie szczegóły jak plecak, czy wspomniane rękawiczki. Pozawala to na wykreowanie postaci niemal w stu procentach według własnego gustu.

Wątek fabularny stanowi jedynie zbieranie monetek dla Shauna, za co w zamian dostajemy nowe umiejętności (np. rozbijanie lodowych ścian „z bara”). W kwestii tzw. kariery autorzy ewidentnie się nie wykazali, przez co tak naprawdę nie ma zbyt dużej motywacji do siedzenia długo przy grze. Choć z drugiej strony zabieg taki mógł być celowy; tak jak na prawdziwym stoku mamy własny wybór co chcemy robić i na jakich miejscówkach jeździć.

Sądzę, że grę można sobie odpalić jako wspomnienie zimy, bo na prawdziwych dekach raczej już w tym sezonie nie poszalejemy. Generalnie jest ok, lecz na dłuższą metę nuda.